7 ταινίες που δεν γνώριζες ότι βασίστηκαν σε πραγματικές ιστορίες

Το γεγονός ότι μια ταινία «βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία» δεν την κάνει αυτομάτως ένα αργό βαρετό, ιστορικό δράμα. Αν και φαίνεται απίστευτο, στην πραγματικότητα αμέτρητες κλασικές ταινίες βασίζονται σε πραγματικές ιστορίες. Από τα «Σαγόνια του Καρχαρία» μέχρι «Το Ημερολόγιο», αυτές είναι οι 7 ταινίες που ίσως δεν γνώριζες ότι βασίζονταν στην πραγματικότητα.

Psycho (Ψυχώ)

Σε έναν κατά συρροή δολοφόνο ονόματι Ed Gein (γνωστός και ως Ο Χασάπης του Plainfield) από το Wisconsin βασίζεται ο κύριος χαρακτήρας της ταινίας, Norman Bates. Παρόλο που ο Gein ήταν διαβόητος για πολλά πράγματα, οι σεναριογράφοι βασίστηκαν στο ανατριχιαστικό του βλέμμα και τις περίεργες εμμονές του για να δημιουργήσουν τον πασίγνωστο χαρακτήρα (ο Gein ενέπνευσε και τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται και η ταινία «Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι»).

The Notebook (Το Ημερολόγιο)

Το 2004, ο Nicholas Sparks μας παρουσίαση την δίκη του διασκευή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας με την απαγορευμένη ιστορία αγάπης της Allie (Rachel McAdams) και του Noah (Ryan Gosling) στο «Το Ημερολόγιο» (The Notebook). Από την αξιολάτρευτη συνάντησή τους στο καρναβάλι μέχρι τα ρομαντικά φιλιά στη βροχή, δεν μπορούμε παρά να πλαντάζουμε στο κλάμα κάθε φορά που πετυχαίνουμε αυτήν την ταινία στην τηλεόραση. Και το γεγονός ότι ο Sparks βασίστηκε στην ιστορία του πως γνωρίστηκαν οι παππούδες της συζύγου του, είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα.

Jaws (Τα Σαγόνια Του Καρχαρία)

Αν και ο σκηνοθέτης Steven Spielberg πρόσθεσε ένα μεγάλο ποσοστό υπερβολής, η ταινία βασίστηκε σε μια σειρά πραγματικών επιθέσεων καρχαρία. Το 1916, τέσσερις λουόμενοι πέθαναν στην ακτή του Τζέρσεϊ, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει ένα μεγάλο κυνήγι καρχαρία ώστε να βρεθεί ο ανθρωποφάγος και να προστατευτεί η τουριστική βιομηχανία της πόλης. Και τα υπόλοιπα είναι κινηματογραφική ιστορία.

50 First Dates (Κάθε Φορά, Πρώτη Φορά)

Όχι, δεν είναι μόνο μια ακόμα χαζοκωμωδία του Adam Sandler. Το έργο αποτελεί μια πραγματική ιστορία αγάπης μεταξύ ενός κτηνιάτρου (Sandler) που ερωτεύεται μια γυναίκα με καθημερινή απώλεια μνήμης (Drew Barrymore). Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Michelle Philpots που υπέστη δύο κακώσεις στο κεφάλι το 1985 και το 1990. Όπως στην ταινία, η μνήμη της Philpots κάνει “reset” όταν κοιμάται, οπότε ο σύζυγός της πρέπει να της υπενθυμίζει κάθε πρωί βασικές λεπτομέρειες της ζωής της όπως ο γάμος τους, το ατύχημα που της δημιούργησε αυτό το πρόβλημα και την πρόοδο που έχει κάνει.

Mike and Dave Need Wedding Dates (Ο Μάικ, ο Ντέιβ και οι Ξέφρενες Φιλενάδες)

Βάζοντας στην άκρη την φτωχή ελληνική μετάφραση, η ιστορία στην οποία αναφέρεται η ταινία όντως συνέβη. Αλλά για τους πραγματικούς αδελφούς Stangle, ο χαμός δεν ξεκίνησε παρα μόνο αφού ο γάμος είχε τελειώσει. Ο Mike (Adam DeVine) και ο Dave Stangle (Zac Efron) πασχίζουν για να βρουν συνοδούς για το γάμο της αδελφής τους προκειμένου για να αποδείξουν σε όλους ότι έχουν ωριμάσει. Μετά την ανάρτηση μιας διαφήμισης στο Craigslist, τα αγόρια καλούν δύο φαινομενικά υπέροχα κορίτσια (Anna Kendrick και Aubrey Plaza) να τους συνοδεύσουν στον γάμο, τα οποία αποδεικνύονται πολύ πιο άγρια απ ‘όσο φαντάζονταν.

Good Will Hunting (Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ)

Ο Matt Damon και ο Ben Affleck κέρδισαν το Oscar πρωτότυπου σεναρίου για αυτήν την ταινία το 1997 κάτι που αποτέλεσε αφορμή για να εκτοξευτεί η καριέρα τους και να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται τώρα. Αυτό το ξέρουν όλοι, αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι η υπόθεση της ταινίας προήλθε από ένα πραγματικό περιστατικό που αφορούσε τον αδελφό του Damon, τον Kyle. Ο Kyle επισκέφθηκε έναν καθηγητή φυσικής στο Πανεπιστήμιο M.I.T. της Μασαχουσέτης και σε έναν διάδρομο παρατήρησε μια εξίσωση γραμμένη σε έναν τοίχο. Ο αδελφός του διάσημου ηθοποιού αποφάσισε να ολοκληρώσει την εξίσωση (με εντελώς ψεύτικους αριθμούς) και το αριστούργημα παρέμεινε ανέγγιχτο για μήνες. Έτσι, γεννήθηκε ο «Ξεχωριστος Γουίλ Χάντινγκ».

The Shining (Η Λάμψη)

Σε μια περίοδο πολλών ετών, πολλοί επισκέπτες του ξενοδοχείου Stanley στο Estes Park του Κολοράντο είχαν παρατηρήσει ανεξήγητες, παραφυσικές δραστηριότητες. Το 1974, ο Stephen King και η σύζυγός του, Tabitha, αποφάσισαν να δουν από κοντά τα φαινόμενα αυτά και διέμειναν στο δωμάτιο 217. Κατόπιν της διαμονής τους, ο King παραδέχτηκε ότι άκουγε περίεργους θορύβους,ενώ είχε και εφιάλτες, κάτι που δεν του συμβαίνει ποτέ, και έτσι δημιουργήθηκε στο μυαλό του η ιδέα για το μυθιστόρημά του του 1977 το οποίο στη συνέχεια έγινε ταινία.